Yılın en çok ses getiren; Oscar, BAFTA, Altın Küre hepsinden eli dolu dönen Güney Kore yapımı film komedi, dram, gerilim türünde büyük başarılara imza attı. Bong-Joon Ho yönetmenliğindeki film iki aileyi baz alarak geçiyor. Dünyadaki sistemin acımasızlığını gözler önüne sererken akıllıca kurgulanmış kurgusuyla da bu aileleri, aralarındaki etkileşimi keyifle izliyoruz.
Kim ailesi ilk karşımıza çıkan ve başrol diyebileceğimiz aile. Yaşadıkları evden, giydikleri kıyafete kadar fakirlik kavramını gösteriyorlar bizlere. Oğullarının İngilizce dersi vermek için filmin diğer başrolleri olan Park ailesi içine girmesiyle kız kardeşinden başlayarak tüm aile yalanlarla zincirleme bir şekilde evde işe giriyor. Ailenin bu kadar fakir olmasına rağmen oğullarının ders verecek kadar donanımlı biri olması da filmin ilginç noktalarından. Dakikalar ilerledikçe anne, baba, çocuklar kendilerini bu zenginliğe öyle kaptırıyorlar ki asıl benliklerini unutur hâle geliyorlar.
Park ailesi ise zenginliklerinin doruklarında ancak bir o kadar da birbirlerinden kopuklar. Birbirleriyle ilgileniyor gibi gözükmelerine rağmen aslında ailenin içinde de, evlerine giren yeni kişilerle de neler döndüğünü anlamayacak kadar kapatmışlar kendilerini.
Filmde başta dikkatimizi çekmeyen ama sonradan olayların dönüm noktası olan bir karakter var. Evin ilk hizmetçisi olan Moon-gwang eşini malikanenin bodrum katında yıllardır saklıyor ve Park ailesinin ilgisizliğine bir kanıttır ki bunu fark etmiyorlar bile. Küçük oğulları bir şeyler sezse dahi hayalet olduğuna tüm aile kendini inandırıyor. Eve önce öğretmen daha sonra şoför ve hizmetçi olarak girebilen Kim aile üyeleri ise bir tesadüf eseri bu durumla karşılaşıyor ve her şey o andan sonra sarpa sarıyor. İki taraf da birbirlerinin sırlarını öğreniyor ancak evin sahipleri halen hiçbir şeyden haberdar değil. Filmin bu dakikalarında fakirliğin kokusu diyebileceğimiz sahneler çıkıyor karşımıza. Her iki tarafın da değerlerini izliyoruz.
Özetle diyebilirim ki film ne kazandıysa hak etti. İzlemeyenlere acilen tavsiye ederiz. Senaryo sadece eğlenceli olması değil aynı zamanda mesajlarıyla da dikkat çekici, yönetmenin başarısını ise her sahnede görmek mümkün. Elbette şaşırtıcı sahneler beklememenizi söylüyorum ancak zekice planlanmış kurgusu izlemeye değer. Hollywood filmlerinden sıyrılıp başka sinemalara da bir şans vermeyi düşünürseniz karşınıza çıkacak müthiş filmlerden sadece bir tanesi. Parazit’in tatlı yönetmeninin söylediği bu sözü hatırlatarak izleyeceklere iyi seyirler diliyorum.
